روایت اسکات پیترسون امریکائی از حاج بخشی

پیترسون می گفت عکس سه نفر را در اتاقم زده ام.او می گفت یکی از عکس ها تصویری از شهید آوینی است،دومین عکس متعلق به حاج بخشی بود.اما وقتی اسم سه را مرگ شلمچه را برد با خودم گفتم..

 جشنواره فجر دوسال پیش که اخراجی های ۲ اکران شده بود اسکات پترسون خبرنگار ارشد نشریه کریستین ساینزمانیتور برای مصاحبه ای به دفتر آمده بود.او می گفت اغلب سالها برای دیدن فیلمهای جشنواره به ایران می آید و حتی در دوران جنگ نیز برای تهیه گزارش هم به جبهه ایران و هم به خطوط نبرد عراقی ها رفته است.

پیترسون می گفت من با دیدن برخی فیلم های جنگی ایران که مضمون ضد جنگ دارند تعجب می کنم چرا که همه دنیا می دانند که صدام متجاوز بوده آنوقت هنرمندان شما برای خوشایند ما فیلم ضد جنگ می سازند. او می گفت ما بعد از جنگ ویتنام اشتباه کردیم به جای اینکه سیاستمداران را  به خاطر جنگ تجاوزکارانه ویتنام مورد هجمه قرار دهیم به سربازانمان بی مهری کردیم و این اشتباه بود  چرا که سرباز باید برای منافع کشورش بجنگد این سیاستمدار است که اشتباه می کند امروز من با این حرفهای ضد جنگ و یا برخی فیلم های کشور شما در حالی که جنگتان دفاعی بوده  احساس می کنم خود شما قدر کاری که کردید را نمی دانید.

پیترسون می گفت ما در آمریکا در یک آکادمی مشغول پژوهش روی جنگ ایران و عراق هستیم. من مسئول ترجمه فیلم های روایت فتح هستم .برای اینکه از مسیر واقعی کارم دور نشوم عکس سه نفر را در اتاقم زده ام و هر از چند گاهی به آنها خیره می شوم .

او می گفت یکی از عکس ها تصویری از شهید آوینی است.برایم جالب بود یک آمریکائی آوینی را بهتر از روشنفکرهای وطنی ما می شناخت.او می گفت  مستند های این آدم بی نظیر است و روح دارد.دومین عکس متعلق به حاج بخشی بود. وقتی گفت حاج بخشی زیاد یکه نخوردم اما وقتی اسم سه را مرگ شلمچه را برد با خودم گفتم اینها تا کجا پیش رفته اند که حتی مناطق خاص جنگ ما را که خیلی از مسئولین ما نمی شناسند به خوبی شناسائی کرده اند.پریسیدم چرا حاج بخشی و کدام عکس حاجی؟

گفت:همان عکس حاج بخشی که در سه راه مرگ مورد اصابت واقع شده. راست می گفت در عملیات کربلای پنج جادی بود که از میان دریاچه ماهی می گذشت و انتهای آن به سه راه شهادت می رسید.این جاده چنان زیر آتش توپ و حمپاره و تانک بود که کمتر کسی سالم از سر جاده به ته جاده می رسید. صدها ماشین نظامی و آمبولانس و لودر و.. انباشته از شهید که کسی توان حمل آنها را به عقبه نداشت کنار ه های جاده تل انبار شده بودند.

بعضی وقتها بر اثر عبور تانکها و نفر برها از روی پیکر شهدا جسم آنها در زمین فرو رفته و جاده با پیکر شهدا سنگفرش شده بود.بوی خون و دود همه جا را گرفته بود. در میان وحشت و انفجار صدای مارش عملیات از بوق بلندگوی حاج بخشی به گوش رسید .در میان انبوه آتش خمپاره ها  به سمت سه راه شهادت می آید اما به ناگهان ماشین مورد اصابت گلوله توپ یک تانک قرار گرفت .حاج بخشی همان دقایق اول از ماشین به بیرون پرت شد اما دامادش که جانباز بود در ماشین گیر کرد و آتش گرفت حاجی می خواست با پتو آتش را خاموش کند و او را نجات دهد اما شدنی نبود.احسان رجبی از عکاسان جنگ خودش را به صحنه رساند و این لحظه را ثبت کرد.پیتر سون همین عکس ر ا در اتاقش چسبانده بود.

پیترسون می گفت آن چیزی که از بلند گوی ماشین حاج بخشی پخش می شد همان چیزی است که روح جنگ ایران و عراق بود نه توپ و تانگ و هواپیما برای همین عکس حاج بخشی و را در اتاق کارم زده ام.

در باره سومین عکس و علتش هم پرسیدم که آن هم برایم جالب بود. دو عکس از نوجوان رزمنده دیروز که حالا بزرگ شده و می خواهد آنچه دیده را ثبت کند... 

نگارش توسط مسعود ده نمکی