حاج آقا حسین نظام الدینی اصفهانی می نویسند:روزی در منزل حاج عبدالغفور بودم . یکی از دوستان ایشان به نام حاج سید یحیی مشهور به پنبه کار میگفت:برادرم را که مدتی بود فوت کرده بود در خواب دیدم ، وضع و لباس خوبی داشت و این موجب تعجب و شگفتی من شده بود.

گفتم: داداش! در این دنیا کلاه چه کسی را برداشته ای؟

گفت:من کلاه کسی را بر نداشته ام.

گفتم: من تو را میشناسم این لباس واین موقعیت از آن تو نیست.

گفت:آری! دیشب شب اول قبر مادر قبر کن بود، آقا حضرت سید الشهدا(ص) به دیدن آن زن تشریف آوردند و فرمودند: به کسانی که اطراف آن قبر بودند خلعت ببخشند ومن از هم از آن عنایت بهره مند شدم .

از خواب بیدار شدم، نزدیک اذان صبح بود، کارهای خود را انجام دادم و به سمت تخت فولاد سر قبر برادرم رفتم . بعضی از قاریان کنار قبری قرآن می خواندند، از آنان درباره قبرهای تازه پرسیدم، آنها قبر مادر قبر کن را معرفی کردند .

گفتم: کی دفن شده است؟

گفتند:دیشب شب اول قبر او بوده است.

رفتم نزد آقای قبر کن و ضمن تسلیت، از فوت مادرش از او سئوال کردم.

گفت: دیشب شب اول قبر او بوده.

گفتم:ایشان روضه خوانی می کرد یا کربلا مشرف شده بود؟

گفت: خیر! این پرسش ها برای چیست؟

وقتی خواب خود را برایش بازگو کردم،

گفت: مادرم هر روز زیارت عاشورا می خواند.

منبع: کتاب طوبای کربلا ص 118