از ((چشم دل)) سخن گفتیم و این که گاهی کور می شود و روشن ترین
حقیقت ها را نمی بیند.
از ((گوش جان )) هم می توان گفت و از شنوایی و ناشنوایی اش.
این جا هم نکوهش قرآن از آنان که گوش دارند و نمی شنوند، پابرجاست.
مثل آنجا که از چشم داران نابینا بود.
۱۷ نظر
۰۱ شهریور ۹۲ ، ۲۳:۴۰