امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام فرمود: دوستان خدا آنانند که؛
به درون دنیا نگریستند آنگاه که مردم به ظاهر آن چشم دوختند.

*
سرگرم آینده دنیا شدند آنگاه که مردم به امور زودگذر دنیا پرداختند.

*
پس هواهای نفسانی که آنان را از پای در می‌‏آورد، کشتند.

*
آنچه که آنان را به زودی ترک می‏‌کرد، ترک گفتند.

*
بهره‌مندی دنیا پرستان را از دنیا، خوار شمردند، و دست‏یابی آنان را به دنیا، زودگذر دانستند.

*
با آنچه مردم آشتی کردند، دشمنی ورزیدند.

*
با آنچه دنیا پرستان دشمن شدند، آشتی کردند.

*
قرآن به وسیله آنان شناخته می‏‌شود، و آنان به کتاب خدا آگاهند.

*
قرآن به وسیله آنان پا بر جاست و آنان به کتاب خدا استوارند.

*
به بالاتر از آنچه امیدوارند چشم نمی‏‌دوزند.

*
و غیر از آنچه که از آن می‏‌ترسند هراس ندارند. 
***
متن حدیث: 

قَالَ علی علیه السلام إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِینَ نَظَرُوا إِلَى بَاطِنِ الدُّنْیَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا وَ اشْتَغَلُوا بِآجِلِهَا إِذَا اشْتَغَلَ النَّاسُ بِعَاجِلِهَا فَأَمَاتُوا مِنْهَا مَا خَشُوا أَنْ یُمِیتَهُمْ وَ تَرَکُوا مِنْهَا مَا عَلِمُوا أَنَّهُ سَیَتْرُکُهُمْ وَ رَأَوُا اسْتِکْثَارَ غَیْرِهِمْ مِنْهَا اسْتِقْلَالًا وَ دَرَکَهُمْ لَهَا فَوْتاً أَعْدَاءُ مَا سَالَمَ النَّاسُ وَ سِلْمُ مَا عَادَى النَّاسُ بِهِمْ عُلِمَ الْکِتَابُ وَ بِهِ عُلِمُوا وَ بِهِمْ قَامَ الْکِتَابُ وَ بِهِ قَامُوا لَا یَرَوْنَ مَرْجُوّاً فَوْقَ مَا یَرْجُونَ وَ لَا مَخُوفاً فَوْقَ مَا یَخَافُونَ

«نهج البلاغه،حکمت 432» 

***

ضمنا امـ خوبیها ــام ب روز شده