گوش باز و گوش بسته

می گویند وقتی حرّ بن یزید از کوفه خارج شد تا به سوی حسین بن علی(ع) 

آید و بدستور ابن زیاد، راه را بر امام ببندد، از پشت سر ندایی شنید که:

((ای حر، تو را بر بهشت جاودان بشارت باد!))

اما با شگفتی وقتی به عقب نگاه کرد، کسی را ندید1