تا حالا شده بنشینیم و ببینیم چقدر این احساس را داریم که کسی دارد ما را می بیند؟ آیا توجه کرده اید٬ اگر جایی باشیم٬ جلسه ای٬ مهمانی یا مراسم عروسی و کسی در حال فیلم برداری باشد٬ سعی میکنیم مرتب و منظم باشیم و احیاناً اگر کمی راحت نشسته باشیم٬خودمان را جمع و جور کنیم! چرا ؟ چون مطمئن هستیم که حرکات ما در حال ضبط است و بزودی توسط عده ای دیده می شود٬ اما این ایمان و اطمینان در ما ضعیف است که خداوند و حجت خدا(عج) همیشه و همه جا ما را می بینند! اگرضعیف نبود این باور ما٬ خیلی از کارها را انجام نمیدادیم...! بیائیم تمرین کنیم زیر نظر بودنمان را... شاید روزی برسد که دیر باشد و زمان جبران نباشد...
امروز سوم مهر
میتونیم تا روز عاشورار، ی چــــله بگیریم ...
مداح: حسن پورحسن
سلام
دیروز روز ولادت تنها امید عالم امکان بود.
داخل شهر که نگاه میکردی به نیت جشن تولد امام مهربانیها نفرات زیادی مراسم گرفته بودند
***
اما چگونه مراسمی؟
مراسم همراه با موسیقی و رقص ...
یا بهتر بگم گناه!!!
چشمها رفتارها زبانها
***
آیا به نظر شما امام خوبیها نیازی به این جور جشنها دارد...
و اینکه او{ امام عصر«عج»} چقدر تنهاست!
***
نظرتون رو بگید.
میلاد حضرت عـشـقــــ بر شما نوکران و کنیزان ارباب مبارک.
و باز هم روز ولادت ارباب بازگشتم
